Overheden en andere grote organisaties brengen veel boodschappen in omloop. Soms gaat het zelfs om zinloze SOS-berichten, zoals Alex Aiken ze samenvatte, met S-O-S als afkorting voor “sending out stuff” … Maar met luisteren en met converseren of andere vormen van tweerichtingscommunicatie hebben ze het moeilijker.
Jim Macnamara van de University of Technology in Sidney onderzocht 36 cases in Australië, het VK en de VSA en kwam na 104 interviews en 25 experimentjes tot een aantal boeiende besluiten die hij bundelde in het rapport “Creating an Architecture of Listening in organizations: the basis of engagement, trust, healthy democracy, business sustainability, and social equity” (2015-06, pdf van 3,6 MB). Nadien verscheen ook nog het boek “Organizational Listening II (expanding the context, theory, and practice)” (New York: Peter Lang 2016), en zie ook de update onderin deze blogpost.
Macnamara’s belangrijkste vaststellingen en aanbevelingen: